Dziewczyna w czerwonej pelerynie - co powiem?

Dawno, dawno temu
Była sobie dziewczynka...Chciała odwiedzić babcię, ale spotkała wilka. Złego Wilka. A co chce wilk? Zjeść dziewczynkę i jej babcię.

Dziewczyna w Czerwonej Pelerynie - Sara Blakley Cartwright

Jako dziecko często czytałam bajki i bardzo lubiłam Czerwonego Kapturka. Jednak po tej książce nie spodziewajcie się że będzie miała jakoś dużo z tym wspólnego. Niby jest czerwona peleryna, jest Wilk, ale to tyle wspólnego - przynajmniej ja tak to widziałam (jednak w recenzji będę się starała trochę do baśni nawiązać).
Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest przyjaźnić się z Wilkiem? Albo jak to jest go zobaczyć, w ten sposób że on Cię nie zabija?
Ja jako mała dziewczynka zawsze się go bałam. A Valerie w wieku 7 lat go widziała. Jako jedyna osoba w wiosce widziała Wilka, który jej nie skrzywdził.
10 lat później, zabija jej siostrę. I wraca jej przyjaciel - jeszcze przystojniejszy niż kiedyś. No i syn kowala chce ją poślubić - chłopak typu: wszystkie dziewczyny na niego lecą.

Widzieliście może kiedyś zaćmienie księżyca albo słońca?

W wiosce nadchodzi Krwawy Księżyc. Zazwyczaj co miesiąc która rodzina składa zwierzę w ofierze wilkowi, ale podczas Krwawego Księżyca nic nie jest wiadome.
Najpierw Wilk zabija siostrę Valerie. Potem kowala - ojca jej narzeczonego - który razem z innymi mężczyznami chciał zabić wilka.
Ale czego chce bestia?

Bestia chce Valerie. Żywej. Chce z nią odejść.

To może się wydawać bardzo skomplikowane, jednak takie nie jest. Przyznam szczerze, że na początku prologu nie ogranęłam że to się działo 10 lat wcześniej.

Wydaję mi się, że wszystko co się tam dzieje, jest jakby ze średniowiecza. Myślę że taki był zamysł, aby nawiązać do bajki. 

Przyznam szczerze, że odczuwa się ten nastrój baśni, momentami grozy.

Pani Blakley Cartwright postarała się podczas pisania opowieści. Momentami bardzo mnie wciągała, a zakończenie jej - czyli odkrycie kto jest Wilkiem - naprawdę mnie zaskoczyło! Podczas czytania niczego się nie spodziewacie. Mimo iż książka nie zachwyciła mnie aż tak bardzo, autorka wykonała kawał dobrej roboty (chciałam coś napisać ale zapomniałam co).

Jak pisałam wyżej, "Dziewczyna w Czerwonej Pelerynie" nie zachwyciła mnie do końca. Nie wiem dlaczego, ale chyba mi tu czegoś brakowała... Nie potrafię określić czego, ale coś mi tu nie pasuje.

Na samym początku akcja rozwija się powoli. Jest tyle wątków, że do połowy książki nie byłam pewna na którym się skupić. Myślę że to po części zgubiło panią Blakley- Cartwirght. Zbyt dużo wątków - zbyt wolna akcja.

Natomiast jestem zachwycona oprawą graficzną! Sama okładka jest naprawdę porywająca, ale kiedy otwieracie książkę po raz pierwszy, strony wchłaniają Was, niczym zekranizowane baśnie. I tutaj nie żartuję! Myślę, że Wydawnictwo Galeria Książki naprawdę się napracowało i opłaciło im się to, bo efekt końcowy jest powalający.

Podsumowując:

Mnie niestety czegoś w tej książce zabrakło, jednak świat przedstawiony i historia jest cudowna.

Postacie są ciekawie wykreowane i cieszę się, że nikt tutaj nie jest idealny.

Jeśli jest tu ktoś z Was, kto bardzo lubi baśnie i bajki w świecie dla "starszych" to zdecydowanie polecam.

 Ps. Przepraszam że dzisiaj tylko trzy zdjęcia :/