Kochani tłumacze, dlaczego tak beznadziejnie przetłumaczyliście tytuł?

Tłumacze bardzo zawiedli mnie tym tytułem, który jest beznadziejny. Kiedy zauważyłam oryginalny, myślałam że się popłaczę.

Kochani, dlaczego się poddaliście?

Ava Dellaira

Tytuł oryginalny: Love Letters to the Dead

Amber

17 marca 2015

303 strony

Właściwie nie wiem skąd usłyszałam o "Kochani, dla czego się poddaliście?", ale chciałam ją przeczytać kiedyś-tam.
Właściwie nie wiem dlaczego, ale okładka mnie nie zachęcała.
Właściwie kupiłam ją dlatego, że kosztowała niecałe 13 zł i dlatego, że o niej słyszałam (nie kupuję książek, których nawet nie kojarzę).
Nawet nie miałam pojęcia o czym ona jest.
Ale kiedy chwyciłam ją w swoje łapki, kiedy przeczytałam opis, poczułam że ta książka mnie przyciąga. Ona pragnęła, abym ją przeczytała.

May to siostra idealna. Łączy rodzinę, pomaga siostrze. Jest wróżką. Dba o wszystkich. Zabiera ze sobą siostrzyczkę, kiedy gdzieś jedzie.

Laurel to młodsza siostra May i główna bohaterka książki. Jej rodzice rozstali się kilka lat temu. Chce być taka jak May, idealna.

Kiedy May umiera, wszystko się zmienia.

Mama Laurel wyjeżdża do Kalifornii, a sama dziewczyna mieszka raz u cioci Amy, a raz u taty. Idzie też do liceum.

Główna bohaterkę można określić tylko słowem "ugh". Wkurzała mnie, a jednocześnie ją lubiłam. Potrafiła pisać i mówić jak dojrzała osoba, ale zachowywała się jak dziecko. Z jednej strony była normalna, a z drugiej strony totalnie dziwna.
Tym więc sposobem traktowałam ją jak koleżankę z klasy która cię wkurza, ale zostawiasz ją w spokoju bo daje ci ściągać (chyba w każdej klasie jest ktoś taki - u mnie to ja jestem tą osobą).
Dziewczyna chciałaby się komuś zwierzyć, powiedzieć, że to jej wina że May nie żyje. Dlatego zaczyna pisać listy. Ale nie takie zwykłe. Laurel nie wysyła tych listów. Bo one są dla zmarłych; Amy Winehouse, Kurta Cobain'a, Amelii Earhart, Rivera Phoenixa, Janis Joplin. To właśnie te listy tworzą książkę.

Cieszę się że ją przeczytałam, chociaż nie będzie ona moją ulubioną powieścią.
Ta książka jest piękna, przepełniona wzruszającymi cytatami. Zaznaczałabym je, gdyby nie to, że musiałabym wtedy zaznaczyć całą książkę.
Zmusza do głębszych przemyśleń, innego spojrzenia na świat. Wzruszyłam się wiele razy.
Czytamy w niej o zmaganiach nastolatki z wyrzutami sumienia w liceum. Jak sobie radzić, kiedy nie ma się przyjaciół? Albo chłopaka? Albo kiedy masz kanapkę z domu zamiast kasy na ciasteczka?

Na sam koniec chcę zdradzić, że pojawiają się też ciekawi chłopcy i dziewczyny inne niż Laurel.

7/10